نوربالا| هر جایی فکر می کردم فرمانده باشد الا اینجا!

دنبال حاج داوود کریمی هرجا را می گشتم، می گفتند نیست.

از گشت و گذار در این اتاق و آن اتاق خسته شدم.

گفتم: تجدید وضویی می کنم و می روم توی اتاقش تا پیدایش کنم، - به گزارش گروه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، حاج داوود کریمی (فرمانده سپاه منطقه 10 در جنگ تحمیلی)، قبل از اینکه جنگ تحمیلی شروع شود مغازه تراشکاری داشت و مشغول کسب و کار خودش بود.

جنگ که شروع شد با وجود داشتن یک زندگی عیالواری، لباس رزم پوشید و به جبهه رفت.

او از فرماندهان سپاه تهران بود که نقش مهمی در دوران دفاع مقدس داشت.

جنگ هم که تمام شد باز حاجی برگشت و در همان مغازه تراشکاری را باز کرد تا روزی زن و بچه هایش را دربیاورد.

اما حالا او یک فرقی کرده بود.

جسم حاج داوود پر از ترکش بود و او به سختی کار را از پیش می برد.

سرانجام این فرمانده بزرگ و بی ادعای دفاع مقدس در 15 شهیریور سال 83 بر اثر همین یادگاری های جنگ در بدنش، شهید شد و با دوستانش در بهشت دیدار ها را تازه کرد.

آنچه می خوانید روایت سردار محمدجعفر اسدی است از خلق این فرمانده.

یادم هست دو سه هفته ای بعد از استقرارمان در فارسیات، روزی به آنجا رفتم که به حاج داوود کریمی آخرین گزارش های منطقه را بدهم و با او برای حرکت بعدی هماهنگ کنم.